آبیاری قطره‌ای (به انگلیسی Drip irrigation) عبارت است از روشی که در آن آب با فشار کم از روزنه یا وسیله‌ای به نام قطره چکان از شبکه خارج و به صورت قطراتی در پای گیاه ریخته می‌شود. گاهی این نوع آبیاری را آبیاری موضعی نیز می‌نامند. شبکه‌ای که آب را در سراسر مزرعه توزیع می‌نماید به کمک قطره چکان و با فشار کم در روی زمین پاشیده می‌شود. از مشخصات این روش تحویل آب به گیاه با فشار کم در منطقه توسعه ریشه‌ها، در سطح زمین (در زیر خاک) می‌باشد تا مساحت و عمق کوچکی از سطح خاک خیس شود.

مهمترین تفاوت آبیاری قطره‌ای با سایر روش‌های آبیاری در این است که بین تبخیر-تعرق و مقدار آبی که باید به زمین داده شود، در یک دوره زمانی محدود(۲۴ تا ۷۲ ساعت) توازن برقرار می‌شود. این امر باعث می‌شود با توجه به محدود بودن میزان آب در دسترس، بیشترین بهره وری از آب انجام پذیرد. از آنجا که سیستم‌های آبیاری موضعی/قطره‌ای ثابت هستند، خودکار کردن بسیاری از آنها آسان است. این سیستم‌ها برای مدیران آبیاری که قصد اختلاط کود و آب (کود آبیاری) را درون سیستم آبیاری دارند، مناسب هستند.

امروزه باتوجه به کمبود آب دراکثر مناطق روشهای آبیاری قطره ای چه در کشتهای باز وچه در کشتهای گلخانه ای با استقبال زیادی همراه بوده است . درست است که این روش با هزینه سرمایه گذزاری اولیه زیادی روبروست ، ولی چون روش کنترل شده و به لحاظ مصرف آب بسیار اقتصادی است حتی درکوتا ه مدت نیز جوابگوی سرمایه گزاری اولیه اش هست . در این روش معمولا" مخزنی از آب با ظرفیت مناسب با سطح زیرکشت در نظر گرفته میشود . این مخزن میتواند استخر آب روباز بوده ویا مخزن پیش ساخته قابل مونتاژدر محل باشد . روشهای آبیاری قطره ای متفاوت بوده اما عملکردشان یکی است . در متداول ترین آن مخرن یا تانک کود از مخزن اصلی آبگیری شده کود یا مواد غذائی به نسبت مشخص درون آن ریخته میشود و پس از عبور از فیلتر های مخصوص ، توسط پمپ به شبکه لوله کشی داخل گلخانه هدایت میگردد .